بیماری گامبورو (Infectious Bursal Disease یا IBD) یک بیماری ویروسی و جدی است که به طور عمده بر سیستم ایمنی جوجه‌ها و مرغ‌ها تأثیر می‌گذارد. این بیماری اولین بار در سال ۱۹۶۲ در ایالات متحده آمریکا شناسایی شد و به مرور زمان در سراسر جهان انتشار یافت. گامبورو به دلیل آسیب جدی‌ای که به سیستم ایمنی پرندگان وارد می‌کند، یکی از تهدیدات عمده برای صنعت مرغداری محسوب می‌شود.

علائم بیماری گامبورو در جوجه‌ ها و مرغ‌ ها

اسهال آبکی (آبکی و سفید):

• • یکی از اولین علائم گامبورو، اسهال است که معمولاً به رنگ سفید یا خاکی است. این اسهال می‌تواند به شدت پرندگان را ضعیف کرده و باعث کمبود آب در بدن جوجه‌ها شود. اسهال به دلیل آسیب به سیستم گوارشی و نیز سیستم ایمنی ایجاد می‌شود.

کاهش اشتها و بی‌حالی:

• • جوجه‌ها به دلیل ضعف عمومی و تب، کمتر به غذا علاقه‌مند می‌شوند و به طور طبیعی تمایلی به خوردن ندارند. این کاهش اشتها باعث افت وزن و تأثیر منفی بر رشد جوجه‌ها می‌شود. بی‌حالی و ضعف عمومی از علائم دیگر است که باعث می‌شود جوجه‌ها در محیط خود بی‌حرکت بمانند و کمتر فعالیت کنند.

تورم در ناحیه بیزال (بورس فابریسیوس):

•  

بورس فابریسیوس یکی از مهم‌ترین اندام‌های ایمنی در جوجه‌ها است که در نتیجه ابتلا به ویروس گامبورو دچار تورم و التهاب می‌شود. در معاینه بدنی، مرغدار ممکن است تورم و یا بزرگ شدن این ناحیه را احساس کند. این علامت، که به طور خاص در جوجه‌های جوان شایع است، می‌تواند نشانه‌ای از ابتلا به گامبورو باشد.

[button_shortcode-868569]

 

•  

 

کاهش فعالیت و ضعف عمومی جوجه و مرغ:

• • جوجه‌ها و مرغ‌های مبتلا به بیماری گامبورو معمولاً بی‌حوصله و کم‌تحرک می‌شوند. این جوجه‌ها غالباً در گوشه‌ای از مرغداری می‌ایستند و کمتر به حرکت می‌آیند. این ضعف باعث کاهش رشد و مشکلات حرکتی در جوجه‌ها می‌شود.

مرگ ناگهانی:

• • یکی از علائم خطرناک بیماری گامبورو، مرگ ناگهانی در جوجه‌ها است. به ویژه در سنین پایین، جوجه‌ها ممکن است به طور ناگهانی و بدون هیچ علامت هشدار دهنده‌ای از دست بروند. این به دلیل آسیب جدی به سیستم ایمنی جوجه‌ها است که آن‌ها را به شدت آسیب‌پذیر می‌کند.
  •  
•  

کاهش تولید تخم‌مرغ در مرغ‌های بالغ:

• • بیماری گامبورو می‌تواند تأثیرات منفی بر عملکرد تولیدی مرغ‌ها بگذارد. در مرغ‌های بالغ، این بیماری ممکن است باعث کاهش تولید تخم‌مرغ، کاهش کیفیت تخم‌مرغ‌ها و حتی اختلالات در شکل‌گیری تخم‌ها شود.

تب و کاهش دمای بدن:

• • جوجه‌ها و مرغ‌های مبتلا به گامبورو ممکن است دچار تب شوند. این تب همراه با علائم دیگر مانند کاهش اشتها، بی‌حالی، و ضعف عمومی است. در برخی موارد، ممکن است دمای بدن مرغ‌ها به طور قابل توجهی کاهش یابد.

تغییر در رنگ و ظاهر پرها:

در برخی موارد، پرهای جوجه‌ها ممکن است شفاف و ریزش کنند. همچنین، ظاهر مرغ‌ها ممکن است تحت تأثیر بیماری قرار گیرد و به حالت پژمرده و بی‌روح تبدیل شوند.

 

نکات کلیدی در تشخیص بیماری گامبورو

• تورم بورس فابریسیوس: یکی از ویژگی‌های اصلی که در معاینه بدنی جوجه‌ها باید مورد توجه قرار گیرد. این تورم می‌تواند با لمس کردن ناحیه بیزال قابل شناسایی باشد.
• تست‌های آزمایشگاهی: برای تأیید بیماری می‌توان از آزمایش‌های PCR و ELISA استفاده کرد که به طور دقیق ویروس گامبورو را شناسایی می‌کنند.

پایش رفتار جوجه‌ها: مشاهده بی‌حالی، کاهش اشتها، و رفتار کم‌تحرک در جوجه‌ها می‌تواند نشانه‌هایی از ابتلا به بیماری گامبورو باشد.

[button_shortcode-606404]

 

علائم کالبدگشایی بیماری گامبورو

کالبدگشایی جوجه‌ها و مرغ‌های مبتلا به بیماری گامبورو می‌تواند اطلاعات زیادی را در مورد شدت و وضعیت بیماری در گله فراهم کند. این بیماری عمدتاً بر بورس فابریسیوس (Bursa of Fabricius)، اندام لنفاوی اصلی در جوجه‌ها تأثیر می‌گذارد. علائم کالبدگشایی این بیماری می‌تواند شامل تغییرات خاص در اندام‌ها و بافت‌های بدن پرنده باشد که به شرح زیر است:

[At-799944]

 

عامل بیماری گامبورو در مرغ

عامل بیماری گامبورو، ویروس گامبورو (Infectious Bursal Disease Virus یا IBDV) است که یک ویروس ویروسی و خطرناک برای جوجه‌ها و مرغ‌ها محسوب می‌شود. این ویروس به سیستم ایمنی جوجه‌ها حمله می‌کند و به طور ویژه بر بورس فابریسیوس (Bursa of Fabricius)، یکی از اندام‌های ایمنی مهم جوجه‌ها، تأثیر می‌گذارد. بورس فابریسیوس نقش اصلی در تولید سلول‌های ایمنی بدن و دفاع در برابر بیماری‌ها را دارد، بنابراین زمانی که این ویروس به آن حمله می‌کند، سیستم ایمنی جوجه‌ها ضعیف می‌شود و آن‌ها نسبت به بیماری‌های دیگر آسیب‌پذیرتر می‌شوند.

این ویروس از طریق مدفوع پرندگان آلوده، آب و غذا، تماس با تجهیزات آلوده و حتی از طریق هوا منتقل می‌شود. ویژگی خاص این ویروس این است که می‌تواند در محیط‌های آلوده برای مدت طولانی زنده بماند و باعث گسترش سریع بیماری در یک گله شود.

چرا این ویروس خطرناک است؟

ویروس گامبورو به طور مستقیم بر سیستم ایمنی جوجه‌ها حمله می‌کند، بنابراین جوجه‌های مبتلا به آن، دیگر قادر به مبارزه با بیماری‌ها و عفونت‌های دیگر نخواهند بود. این باعث می‌شود که گامبورو برای صنعت مرغداری بسیار خطرناک باشد، زیرا موجب تلفات بالا و مشکلات جدی در رشد و تولید مرغ‌ها می‌شود.

در نهایت، شناخت عامل بیماری گامبورو و درک نحوه انتقال آن می‌تواند به مرغداران کمک کند تا از شیوع این بیماری جلوگیری کرده و سلامت گله‌های خود را حفظ کنند.

 

 

بیماری گامبورو (Infectious Bursal Disease) یک بیماری ویروسی است که عمدتاً در مرغ‌ها رخ می‌دهد و به سیستم ایمنی آنها آسیب می‌زند. این بیماری معمولاً از طریق انتقال ویروس به صورت عمودی یا افقی پخش می‌شود. برخی از روش‌های انتقال این بیماری عبارتند از:

[At-604167]

شناسایی سریع بیماری گامبورو

شناسایی سریع بیماری گامبورو (Infectious Bursal Disease) در مرغ‌ها بسیار حیاتی است تا از شیوع آن جلوگیری شود. در زیر نکات کلیدی برای شناسایی سریع این بیماری آورده شده است:

1. علائم بالینی (نشانه‌های ظاهری):

• ضعف و افسردگی: مرغ‌ها به طور غیرمعمول ضعیف و بی‌حوصله می‌شوند و به راحتی از سایر مرغ‌ها جدا می‌افتند.
• کاهش فعالیت و تحرک: مرغ‌های مبتلا کم‌تر حرکت می‌کنند و تمایلی به خوردن یا نوشیدن ندارند.
• افت تولید تخم: در مرغ‌های تخم‌گذار، بیماری گامبورو می‌تواند منجر به کاهش یا توقف تولید تخم مرغ شود.
• تورم شکم: در برخی موارد، مرغ‌ها دچار تورم در ناحیه شکم می‌شوند که ممکن است نشان‌دهنده عفونت در سیستم گوارشی باشد.
• اسهال رقیق: فضولات مرغ‌ها ممکن است به رنگ خاکی یا سفید و مایع باشند.

2. علائم رفتاری:

• اختلال در تعادل و عدم هماهنگی حرکت‌ها: مرغ‌های مبتلا ممکن است دچار مشکلات در حرکت یا عدم تعادل شوند.
• خارش و دست‌زدن به بدن: در برخی موارد، مرغ‌ها ممکن است شروع به کندن پرهای خود کنند.

3. مشاهده بروز بیماری در گله:

• شیوع سریع در گله: گامبورو به سرعت در میان مرغ‌ها پخش می‌شود. اگر تعداد زیادی از مرغ‌ها به طور ناگهانی دچار علائم مشابه شوند، احتمال ابتلا به بیماری گامبورو وجود دارد.
• تلفات بالا: تلفات بالا و سریع در میان جوجه‌ها یا مرغ‌های جوان می‌تواند نشانه‌ای از بیماری باشد.

4. آسیب به سیستم ایمنی:

• کاهش تعداد گلبول‌های سفید: بیماری گامبورو به طور خاص به سیستم ایمنی مرغ‌ها آسیب می‌زند و باعث کاهش تعداد گلبول‌های سفید خون می‌شود.
• آسیب به بورس فابریسیوس: در آزمایش‌های تشخیصی، ممکن است بورس فابریسیوس (یک اندام ایمنی در مرغ‌ها) آسیب ببیند که از علائم اصلی بیماری گامبورو است.

 

•  

5. تست‌های آزمایشگاهی مرغ:

• آزمایش سرولوژیک: آزمایش خون مرغ‌ها برای شناسایی آنتی‌بادی‌ها یا ویروس گامبورو.
• PCR (واکنش زنجیره‌ای پلیمراز): این تست می‌تواند وجود ویروس را در نمونه‌های خون، بافت، یا مدفوع مرغ شناسایی کند.
• کشت ویروس: آزمایش‌هایی برای کشت ویروس گامبورو در محیط‌های آزمایشگاهی می‌تواند به تایید بیماری کمک کند.

6. شواهد کالبدگشایی (Necropsy):

• تورم و خونریزی در بورس فابریسیوس: در کالبدگشایی، تورم و خونریزی در بورس فابریسیوس یکی از علائم کلیدی بیماری گامبورو است.
• خونریزی در سایر اندام‌ها: برخی از مرغ‌ها ممکن است خونریزی‌هایی در سایر اندام‌ها مانند کبد، طحال، یا روده‌ها نشان دهند.

[button_shortcode-437915]

7. محیط و شرایط گله:

• شرایط استرس‌زا: محیط‌های پر از استرس، مانند تغییرات ناگهانی در دما، تهویه ضعیف، یا تراکم بیش از حد، می‌توانند باعث ضعف سیستم ایمنی مرغ‌ها و بروز بیماری گامبورو شوند.
• جمعیت پرندگان: گامبورو معمولاً در گله‌هایی که جمعیت پرندگان بالاست و شرایط بهداشتی ضعیف دارند، به سرعت پخش می‌شود.

8. تاریخچه واکسیناسیون:

• عدم واکسیناسیون صحیح: در صورتی که واکسیناسیون به درستی انجام نشده باشد، احتمال بروز بیماری گامبورو در گله بیشتر خواهد بود. بررسی تاریخچه واکسیناسیون مرغ‌ها می‌تواند در شناسایی این بیماری کمک کند.

نکات پیشگیرانه:

• واکسیناسیون به موقع: واکسیناسیون در برابر بیماری گامبورو در زمان مناسب می‌تواند از شیوع آن جلوگیری کند.
• رعایت بهداشت و قرنطینه: رعایت بهداشت دقیق در مرغداری‌ها و قرنطینه کردن مرغ‌های جدید از اهمیت بالایی برخوردار است.
• کنترل محیط مرغداری: تنظیم شرایط دمایی، تهویه و میزان تراکم جمعیت می‌تواند به کاهش شیوع بیماری کمک کند.

این نکات کلیدی می‌توانند به شناسایی سریع بیماری گامبورو کمک کنند و از بروز خسارات بزرگ جلوگیری کنند.

 

اقدامات اولیه پس از شناسایی بیماری گامبورو

در اینجا جدول اقدامات اولیه‌ای که باید پس از شناسایی بیماری گامبورو در یک گله مرغ انجام دهید آورده شده است:

 

[At-512268]

 

 

 

آیا جوجه‌های یک روزه گامبورو می‌گیرند؟

• گامبورو یک بیماری ویروسی است که عمدتاً بر سیستم ایمنی جوجه‌ها تأثیر می‌گذارد. جوجه‌های یک روزه به دلیل ضعف سیستم ایمنی خود به راحتی می‌توانند به این بیماری مبتلا شوند.
• در بسیاری از موارد، جوجه‌های یک روزه از طریق آنتی‌بادی‌های مادر، که از طریق تخم مرغ به آن‌ها منتقل می‌شود، مقداری ایمنی در برابر بیماری‌های ویروسی از جمله گامبورو دارند. اما این ایمنی برای مدت طولانی کافی نیست و جوجه‌ها در معرض خطر ابتلا به بیماری قرار دارند.

واکسیناسیون در جوجه‌های یک روزه

در جوجه‌های یک روزه، واکسیناسیون گامبورو معمولاً در سن 1 تا 3 روزگی توصیه نمی‌شود، زیرا سیستم ایمنی آن‌ها هنوز به طور کامل آماده پاسخ به واکسن نیست. به جای این کار، واکسیناسیون‌های گامبورو به طور معمول در سنین یک تا سه هفتهگی انجام می‌شود تا به ایمنی مناسب دست یابند.

چرا واکسیناسیون گامبورو در جوجه‌ های یک روزه انجام نمی‌شود؟

• ایمنی مادرزادی: جوجه‌ها در ابتدا آنتی‌بادی‌های لازم را از مادر دریافت می‌کنند که برای مدت محدودی از آن‌ها در برابر بیماری‌ها محافظت می‌کند.
• ایمنی ضعیف: در جوجه‌های یک روزه، سیستم ایمنی هنوز به طور کامل توسعه نیافته و نمی‌تواند به واکسن‌ها پاسخ مناسبی دهد.

 

انواع واکسن گامبورو

 

1. واکسن‌های زنده (Live Vaccines)

این واکسن‌ها حاوی ویروس زنده ضعیف‌شده هستند که توانایی بیماری‌زایی ندارند اما سیستم ایمنی بدن مرغ را به تحریک می‌کنند تا پاسخ ایمنی مناسب را ایجاد کند. واکسن‌های زنده سریع‌ترین و مؤثرترین روش برای ایمنی‌سازی مرغ‌ها در برابر گامبورو هستند.
مزایا:

• تحریک پاسخ ایمنی طبیعی
• ایجاد ایمنی سریع
  معایب:
• ممکن است در برخی شرایط خطراتی مانند عفونت‌های جانبی ایجاد کند.

مثال‌های معروف:

• D78: این واکسن از ویروس ضعیف‌شده گامبورو ساخته شده است و در بسیاری از کشورهای دنیا استفاده می‌شود. این واکسن یکی از مؤثرترین واکسن‌ها برای پیشگیری از گامبورو است.
• H120: این واکسن یکی از واکسن‌های معروف و پرکاربرد در صنعت مرغداری است. معمولاً برای مرغ‌هایی که در سنین پایین قرار دارند استفاده می‌شود.
• V-4: این واکسن زنده از ویروس ضعیف‌شده گامبورو تهیه شده و به عنوان واکسن پیشگیرانه در مزارع مرغداری استفاده می‌شود.

2. واکسن‌های غیرفعال (Inactivated Vaccines)

این واکسن‌ها شامل ویروس‌هایی هستند که کشته شده‌اند و به مرغ‌ها تزریق می‌شوند تا سیستم ایمنی را تحریک کنند. واکسن‌های غیرفعال معمولاً ایمنی طولانی‌تری ایجاد می‌کنند ولی نسبت به واکسن‌های زنده پاسخ ایمنی ضعیف‌تری تولید می‌کنند.
مزایا:

• ایجاد ایمنی طولانی‌مدت
• مناسب برای مرغ‌هایی که به ایمنی بیشتر نیاز دارند
  معایب:
• به دلیل غیرفعال بودن ویروس، ممکن است نسبت به واکسن‌های زنده پاسخ ایمنی ضعیف‌تر باشد.
• نیاز به دوزهای اضافی برای تقویت ایمنی دارد.

مثال‌های معروف:

• Bursine 1: این واکسن غیرفعال برای ایجاد ایمنی طولانی‌مدت در برابر گامبورو استفاده می‌شود و بیشتر در مرغ‌هایی که به ایمنی بیشتر نیاز دارند، کاربرد دارد.
• Bursine 2: این واکسن غیرفعال برای درمان بیماری گامبورو و ایجاد ایمنی در طیور استفاده می‌شود.
• ImmuGam: این واکسن غیرفعال یکی از گزینه‌های مورد استفاده در مرغداری‌های صنعتی برای مقابله با گامبورو است.

3. واکسن‌های ترکیبی (Combination Vaccines)

این واکسن‌ها شامل ترکیبی از واکسن‌های مختلف هستند که به طور همزمان از چندین بیماری پیشگیری می‌کنند. واکسن‌های ترکیبی برای کاهش تعداد تزریقات و بهینه‌سازی زمان ایمنی‌سازی بسیار مفید هستند.
مزایا:

• پیشگیری از چند بیماری به طور همزمان
• کاهش تعداد تزریقات
  معایب:
• احتمال تداخل واکسن‌ها با یکدیگر
• نیاز به دقت بالا در انتخاب واکسن‌های ترکیبی مناسب

مثال‌های معروف:

• Nobilis Gumboro D78 + ND: این واکسن ترکیبی برای پیشگیری از بیماری گامبورو و بیماری نیوکاسل به طور همزمان استفاده می‌شود.
• Merial’s Gumboro NDV: ترکیب واکسن گامبورو و بیماری نیوکاسل است که در مرغداری‌های تجاری به منظور پیشگیری از هر دو بیماری استفاده می‌شود.

4. واکسن‌های خوراکی (Oral Vaccines)

این نوع واکسن‌ها به صورت محلول در آب آشامیدنی به مرغ‌ها داده می‌شود. واکسن‌های خوراکی یک روش راحت و بدون درد برای ایمنی‌سازی طیور به شمار می‌روند.
مزایا:

• راحتی در استفاده
• نیاز به تجهیزات خاص تزریق ندارد
  معایب:
• نیاز به کنترل دقیق دوز مصرفی
• ممکن است در بعضی شرایط اثرگذاری کمتری داشته باشد.

مثال‌های معروف:

• Bursine 3: این واکسن خوراکی برای پیشگیری از گامبورو استفاده می‌شود و به طور گسترده در مرغداری‌ها برای راحتی مصرف استفاده می‌شود.

5. واکسن‌های فشرده یا استریل شده (Sterile or Compressed Vaccines)

این واکسن‌ها به صورت فشرده یا استریل‌شده تولید می‌شوند و معمولاً از طریق آب آشامیدنی به مرغ‌ها داده می‌شوند. این نوع واکسن‌ها برای ایمنی‌سازی سریع و در مقیاس‌های بزرگ به کار می‌روند.
مزایا:

• مناسب برای مرغ‌های صنعتی و برای تعداد زیاد
• کم‌هزینه و سریع
  معایب:
• ممکن است در موارد خاص با شرایط مرغ‌ها سازگاری نداشته باشند.

مثال‌های معروف:

• Gallivac Gumboro: این واکسن فشرده برای پیشگیری از گامبورو در مرغ‌ها استفاده می‌شود.

 

• [button_shortcode-868569]

نکات مهم در استفاده از واکسن‌ها:

• زمان‌بندی دقیق: رعایت زمان‌بندی دقیق تزریق واکسن‌ها بسیار مهم است. تزریق واکسن‌های گامبورو باید طبق دستور دامپزشک و در زمان‌های مناسب انجام شود تا ایمنی مرغ‌ها تأمین شود.
• شرایط نگهداری: واکسن‌ها باید در شرایط دمایی مناسب نگهداری شوند تا از اثرگذاری آن‌ها کاسته نشود.

 

زمان مصرف واکسن گامبورو

زمان مصرف واکسن گامبورو برای جوجه‌ها به طور معمول به شرح زیر است:

 

[At-481532]

 

 

 

بیماری های مشابه با بیماری گامبورو

 

در زیر علائم بیماری‌های مشابه به بیماری گامبورو و شباهت‌های آن‌ها با گامبورو آورده شده است:

[At-875186]

 

 

[button_shortcode-924283]

 

. هزینه‌های درمان بیماری گامبورو

 

1.1 داروهای حمایتی و درمان‌های اولیه

درمان اصلی برای گامبورو بیشتر به صورت حمایتی است، چون درمان قطعی وجود ندارد. این درمان‌ها شامل استفاده از ویتامین‌ها و مکمل‌ها برای تقویت سیستم ایمنی و کمک به بهبود وضعیت عمومی جوجه‌ها هستند. همچنین، الکترولیت‌ها برای جلوگیری از کمبود مایعات و الکترولیت‌های بدن استفاده می‌شوند.

1.2 آنتی‌بیوتیک‌ها

چون بیماری گامبورو ممکن است سیستم ایمنی بدن جوجه‌ها را تضعیف کند، در نتیجه این پرندگان بیشتر در معرض عفونت‌های ثانویه قرار می‌گیرند. بنابراین، آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان این عفونت‌ها استفاده می‌شوند که خود هزینه‌بر است.

1.3 خدمات دامپزشکی

برای تشخیص دقیق بیماری و بررسی وضعیت سلامتی جوجه‌ها، نیاز به ویزیت دامپزشک و انجام آزمایش‌های تشخیصی می‌باشد. این مرحله نیز می‌تواند هزینه‌های قابل توجهی به همراه داشته باشد.

هزینه‌های پیشگیری از بیماری گامبورو

واکسیناسیون گامبورو

یکی از راه‌های اصلی جلوگیری از این بیماری، واکسن‌های گامبورو هستند. واکسیناسیون در زمان مناسب (معمولاً در هفته‌های اول زندگی جوجه‌ها) می‌تواند جلوی شیوع بیماری را بگیرد. هزینه واکسن‌های گامبورو، به همراه هزینه تزریق و نگهداری از دمای مناسب برای حفظ اثر بخشی واکسن، بخش مهمی از هزینه‌های پیشگیرانه است.

ضدعفونی و کنترل محیط

ضدعفونی محیط یکی دیگر از گام‌های اساسی در پیشگیری از بیماری گامبورو است. این شامل تمیز نگه داشتن تجهیزات، زمین و محل زندگی جوجه‌ها می‌شود تا ویروس در محیط باقی نماند و به سرعت از گله‌های دیگر منتقل نشود. هزینه‌های ضدعفونی‌کننده‌ها و مواد بهداشتی می‌تواند در این مرحله مهم باشد.

مدیریت بهداشتی

مدیریت بهداشتی صحیح و کنترل شرایط محیطی از جمله تهویه و دمای مناسب، یکی دیگر از راه‌های پیشگیری است. هرچه شرایط بهتر و بهداشتی‌تر باشد، احتمال انتقال بیماری کاهش می‌یابد.

. راهکارهای کاهش هزینه‌ها

• واکسن به موقع: واکسیناسیون به موقع جوجه‌ها در برابر بیماری گامبورو می‌تواند هزینه‌های درمانی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. این روش پیشگیرانه از وقوع بیماری و تلفات ناشی از آن جلوگیری می‌کند.
• کنترل بهداشت محیط: رعایت اصول بهداشت و نظافت به طور مرتب در محیط پرورش و ضدعفونی کردن تجهیزات و محل زندگی جوجه‌ها، یکی از موثرترین روش‌ها برای جلوگیری از گسترش ویروس است.
• استفاده از مکمل‌ها و داروهای حمایتی به صورت مؤثر: به جای درمان‌های غیراصولی و پرهزینه، استفاده از مکمل‌ها و داروهای مناسب با مشورت دامپزشک می‌تواند هزینه‌ها را کاهش دهد و نتیجه بهتری را به همراه آورد.

ویتامین‌ ها و مواد معدنی برای تقویت سیستم ایمنی در برابر بیماری گامبورو

1.1 ویتامین A

ویتامین A به حفظ سلامت غشای مخاطی کمک می‌کند که اولین خط دفاعی بدن در برابر ویروس‌ها است. این ویتامین همچنین برای عملکرد طبیعی سیستم ایمنی ضروری است. در صورت کمبود ویتامین A، مرغ‌ها بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های ویروسی مانند گامبورو قرار می‌گیرند.

• منابع: هویج، سبزیجات برگ‌دار، روغن ماهی و مکمل‌های ویتامینی.

1.2 ویتامین D

ویتامین D برای تقویت سیستم ایمنی و جذب کلسیم ضروری است. این ویتامین باعث تقویت دفاع بدن در برابر عفونت‌ها و ویروس‌ها می‌شود. همچنین در تقویت استخوان‌ها و رشد مرغ‌ها تأثیرگذار است. با توجه به اینکه بیماری گامبورو بیشتر بر سیستم ایمنی تأثیر می‌گذارد، استفاده از ویتامین D می‌تواند به کاهش اثرات بیماری کمک کند.

• منابع: نور خورشید، روغن کبد ماهی، مکمل‌های ویتامینی.

1.3 ویتامین E

ویتامین E یکی از آنتی‌اکسیدان‌های قوی است که می‌تواند از سلول‌های بدن در برابر آسیب‌های اکسیداتیو ناشی از بیماری محافظت کند. همچنین ویتامین E به تقویت سیستم ایمنی و کمک به کاهش استرس اکسیداتیو در مرغ‌ها کمک می‌کند.

• منابع: دانه‌های روغنی مانند آفتابگردان، سویا، روغن‌های گیاهی و مکمل‌های ویتامینی.

1.4 ویتامین C

ویتامین C نیز به عنوان یک آنتی‌اکسیدان عمل می‌کند و می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی و کاهش استرس در مرغ‌ها کمک کند. این ویتامین همچنین به کاهش اثرات منفی بیماری گامبورو کمک می‌کند.

• منابع: سبزیجات برگ‌دار، مرکبات و مکمل‌های ویتامینی.

1.5 ویتامین B12 و ویتامین B6

این ویتامین‌ها در متابولیسم پروتئین‌ها و تولید سلول‌های ایمنی نقش دارند. آن‌ها به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند و در برابر بیماری‌های ویروسی و عفونی مقاوم‌تر می‌سازند.

• منابع: جگر، گوشت، تخم‌مرغ و محصولات لبنی.

2. مواد معدنی برای تقویت سیستم ایمنی

2.1 زینک (روی)

روی نقش کلیدی در بهبود سیستم ایمنی دارد. این ماده معدنی به تولید و فعال‌سازی آنزیم‌های ایمنی کمک می‌کند و از ابتلا به بیماری‌های ویروسی مانند گامبورو جلوگیری می‌کند.

• منابع: گوشت، ماهی، تخم‌مرغ، دانه‌ها و مکمل‌های زینک.

2.2 سلنیوم

سلنیوم یکی از آنتی‌اکسیدان‌های قوی است که به تقویت سیستم ایمنی و مبارزه با ویروس‌ها کمک می‌کند. این ماده معدنی به جلوگیری از استرس اکسیداتیو و تقویت پاسخ ایمنی در برابر بیماری‌هایی مانند گامبورو کمک می‌کند.

• منابع: گندم، دانه‌های گیاهی، مکمل‌های سلنیوم.

2.3 کلسیم و فسفر

کلسیم و فسفر برای تقویت استخوان‌ها و رشد جوجه‌ها ضروری هستند. علاوه بر این، این مواد معدنی به تقویت سیستم ایمنی و بهبود توان دفاعی بدن کمک می‌کنند.

• منابع: پوسته تخم‌مرغ، کنجاله‌ها، دانه‌ها و مکمل‌های کلسیم و فسفر.

[button_shortcode-299861]

استفاده از داروهای گیاهی و طبیعی جهت درمان بیماری آنگارا

 

بیماری گامبورور یک بیماری ویروسی است که بیشتر در مرغ‌ها مشاهده می‌شود. برای تقویت سیستم ایمنی طیور و کمک به درمان این بیماری با استفاده از داروهای گیاهی، می‌توان از گیاهان و مواد طبیعی بهره برد:

1. آویشن: خواص ضدباکتری و ضدویروسی دارد و به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کند.
2. سیر: یک آنتی‌بیوتیک طبیعی است و به پیشگیری از عفونت‌ها کمک می‌کند.
3. زردچوبه: ضدالتهاب است و به کاهش التهابات داخلی بدن کمک می‌کند.
4. چای سبز: با آنتی‌اکسیدان‌های خود سیستم ایمنی را تقویت می‌کند.
5. سدر (Neem): ضدویروس و ضدباکتری است و به سلامت عمومی طیور کمک می‌کند.
6. عسل طبیعی: خواص ضدباکتریایی دارد و به تقویت سلامتی کمک می‌کند.
7. زنجبیل: ضد التهاب است و به کاهش مشکلات جسمانی کمک می‌کند.

این درمان‌ها می‌توانند به عنوان مکمل درمان‌های دارویی استفاده شوند، اما همیشه بهتر است قبل از استفاده، با دامپزشک مشورت کنید

میزان شیوع بیماری گامبورور در ایران

میزان شیوع بیماری گامبورور در ایران به‌ویژه در جوجه‌های ۳ تا ۶ هفته‌ای مشاهده می‌شود و می‌تواند منجر به تلفات بالا، کاهش عملکرد گله و ضعف سیستم ایمنی پرندگان گردد. در ایران، سویه‌های بسیار بیماری‌زای ویروس گامبورو (vvIBDV) شایع هستند که می‌توانند باعث بروز بیماری‌های بالینی شدید و افزایش تلفات در گله‌های طیور شوند. برای کنترل و پیشگیری از این بیماری، واکسیناسیون به‌موقع و استفاده از سویه‌های مناسب واکسن ضروری است. همچنین، رعایت اصول بهداشت و مدیریت محیطی در مرغداری‌ها می‌تواند به کاهش شیوع این بیماری کمک کند.

 

نتیجه‌گیری:

بیماری گامبورو یکی از بیماری‌های ویروسی شایع در طیور است که می‌تواند تاثیرات جدی بر سلامت و عملکرد گله‌های پرندگان بگذارد. شیوع این بیماری، به‌ویژه در جوجه‌های جوان، می‌تواند منجر به تلفات بالا و ضعف سیستم ایمنی طیور شود. کنترل این بیماری نیازمند رعایت اصول بهداشت، مدیریت صحیح محیط، و استفاده از واکسیناسیون به‌موقع و مناسب است. همچنین، شناسایی سویه‌های مختلف ویروس و اقداماتی همچون استفاده از واکسن‌های به‌روز، می‌تواند به کاهش شیوع و تلفات ناشی از بیماری گامبورو کمک کند. در نهایت، توجه به این عوامل می‌تواند سلامت گله‌های طیور را حفظ کرده و از آسیب‌های اقتصادی ناشی از این بیماری جلوگیری نماید.